XI Marsz Pamięci
XI Marsz Pamięci
6-11 kwietnia 2017
W dniu 6 kwietnia, ośmioosobowa grupa Paderkowych harcerzy pojechała za wschodnią granicę Polski, by odwiedzić Katyński Cmentarz i miejsce katastrofy smoleńskiej. Na ten wyjazd, zorganizowany przez Stowarzyszenie Memoramus , pojechało prawie dwustu uczniów z kilkunastu poznańskich szkół. Wszyscy uczestnicy i ich opiekunowie przygotowywali się do tej podróży na spotkaniach, które rozpoczęły się jeszcze w poprzednim roku.
Dyrektor VI Liceum, Pan Karol Seifert wraz z uczniami naszego liceum oraz opiekunkami: Panią Katarzyną Tomczak i Panią Romą Dziupińską spędził wiele godzin w autokarze jadąc do Rosji. Mimo tak długiej trasy, żaden z uczestników nie narzekał. Gdy grupa dotarła do Smoleńska, każdy z uczestników położył w miejscu upamiętniającym katastrofę lotniczą znicz.
Głównym celem całego wyjazdu był udział w XI Marszu Pamięci. Marsz rozpoczął się na stacji Gniezdowo, na którą przywożono Polskich oficerów w 1940 roku. Tam, polska grupa, wraz z młodzieżą rosyjską uczestniczyła w apelu. Później, wszyscy w ciszy i skupieniu, z flagami i kwiatami przeszli do Lasu Katyńskiego, w którym zostali zamordowani Polacy. Tam też odbyła się dalsza część uroczystości, podczas której uczestnicy wysłuchali przemówień. Następnie udano się na rosyjską część cmentarza, by złożyć kwiaty, a później wszyscy przeszli na Polski Cmentarz Wojenny. Wszyscy przemieszczali się po ustawionych kładkach, by nie chodzić po ziemi, w której mogą być jeszcze ciała.
Na Polskim Cmentarzu Wojennym znajduje się ściana pamięci, na której przymocowano tabliczki z nazwiskami ofiar. Nie zginęli w walce, nie mieli takiej szansy, zostali zamordowani! Ogromna ilość tych tabliczek, wyglądających na poplamione krwią budzi niepokój. Tam czuje się, że stało się coś złego. Kiedy idzie się wzdłuż muru, chce się wyjść, odetchnąć ,ale to niemożliwe; wydaje się, że mur nie ma końca. Gdy wreszcie kończą się tablice z nazwiskami widzimy miejsca po dołach, w których zakopano ofiary.
Pobyt na terenie Cmentarza w Katyniu to ogromne przeżycie. Co innego czytać lub słuchać o tej zbrodni na lekcjach historii, a co innego być tam, zobaczyć jak wielką skalę miał ten mord, poczuć tę przygnębiającą atmosferę. Ofiarujmy zamordowanym w Katyniu Polakom naszą pamięć i szacunek, taki wyjazd to jeden ze sposobów aby to okazać.
Emilia Przybył kl. 2F